به گزارش ایلنا، سیزدهمین نشست از سلسله نشست‌های «زبان‌شناخت» با موضوع «امپریالیسم زبانی؛ تعامل زبانی» با حضور غلامحسین رضاپور، زبان‌شناس و پژوهشگر حوزه آموزش زبان، ساعت ۱۶ تا ۱۸ دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱ در سالن جلسات طبقۀ چهارم حوزۀ هنری، شماره ۴۰۷ برگزار می‌شود.
غلامحسین رضاپور درباره جزییات این اتفاق، در ابتدا به تغییر شکل پدیده و مفهوم استعمار در دروه جدید پرداخت و اظهار کرد: وقتی حرف استعمار به میان می‌آید، نگاه‌ها به سمت جنگ‌های بین‌المللی معطوف می‌شود حال آنکه در دوره جدید استعمارگری، «حمله‌فیزیکی» انتخاب آخر است و خیلی «نرمک نرمک» به سمت استعمار می‌روند! جنگ نرمی که فرهنگ را مورد تهاجم قرار می‌دهد و چه چیزی جز زبان بهتر و ممزوج‌تر با فرهنگ؟
این زبان‌شناس در ادامه به اهدافی که استعمار زبانی در صدد دست‌یابی به آن است گفت: تسلط بر زبان هر تمدنی، راهی بسیار کارآمد برای نفوذ و تسلط بر آن است. اینکه زبانی امپراطور زبان دیگر شود یا امپریالیسم زبانی. در واقع، زبان هژمونیک است. ابزاری قوی که از زبان با اهداف غیرزبانی سوءاستفاده می‌شود و تغییرات جامعه هدف، بر اساس امیال صاحبان زبان مبدأ صورت پذیرد. البته که این با زبان میانجی متفاوت است. زبان میانجی زبانی است که برای برقراری ارتباط سخن‌گویان زبان‌ها و گویش‌های گوناگون، به کار می‌رود. حال آن که کدام زبان این جایگاه را داشته و دارد، خود گواهی برامپریالیسم زبانی خواهد بود. اگر انقلاب صنعتی اروپا مبدأ قرار داده‌شود، با توجه به میزان استفاده از زبان‌های مختلف در جامعه بین‌المل دو دوره پیشاغربی و پساغربی را خواهیم داشت که زبان‌هایی خواسته یا ناخواسته بر دیگر زبان‌ها مسلط بوده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: تردیدی نیست که حمله به یک زبان، حمله به هویت یک ملت است؛ اما نباید ازاین نکته غافل شد که در حال حاضر نیاز به زبان‌هایی دیگر و یادگیری آن‌ها در دهکده جهانی بسیار حائز اهمیت است. در این کشاکش، باید رویکردی اتخاذ شود که تعاملی زبانی، فرهنگی و محافظه‌کارانه به کار گرفته شود که هم زبانی را دانست و هم هویت خود را از دست نداد! جنگ نرم است و خوشایند لکن حکایت پنبه و سر است.
عموم علاقمندان برای شرکت در این جلسه می‌توانند در زمان یادشده در حوزۀ هنری، طبقۀ چهارم، سالن جلسات، شمارۀ ۴۰۷ واقع در انتهای غربی خیابان سمیه، نرسیده به خیابان حافظ حضور یابند.
انتهای پیام/