به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا؛ در حالی که ۱۴۰ کشور دنیا به سمت تولید ماهی تیلاپیا رفته‌اند؛ سازمان حفاظت محیط زیست همچنان مانع پرورش ماهی تیلاپیا در ایران و اشتغالزایی در این زمینه شده است که این امر با توجه به کمبود منابع آبی شیرین و مقاومت بالای تیلاپیا در آب‌های شور و لب شور و همچنین تاییده سازمانهای بهداشت و محیط زیست جهانی بر کیفیت این گونه آبزی پروری توجیه عقلانی ندارد.
در حال حاضر چین بزرگترین تولید کننده ماهی تیلاپیا و همچنین بزرگترین صادر کننده این ماهی نیز محسوب می‌شود؛ اولین بار در سال ۱۹۵۶ ماهی تیلاپیا از تایلند به چین آورده شد ولی از سال ۱۹۷۸ به طور رسمی برای تولید گونه تیلاپیای نیل به آبزی پروران چینی معرفی شد.
شرایط مناسب برای پرورش تیلاپیا در این کشور سبب شده است که طی ۲۰ سال اخیر تولیدات این ماهی در چین چهار برابر افزایش یابد و در سال ۲۰۱۴ به ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تن برسد.
به لحاظ تجاری، ماهی تیلاپیا اهمیت زیادی برای چینی ها دارد به طوری که این کشور تا سال ۲۰۰۸ به تنهایی حدود ۴۵ درصد تولید جهانی را در اختیار داشت.
عمده تولید ماهی تیلاپیا در این کشور در استان‌های هاینان (جنوب)، گوانگ دونگ (جنوب) و گوانگشی (جنوب) قرار دارد.
اما به راستی چه عواملی سبب توسعه صنعت تیلاپیا در چین شد؟
محققان به فاصله‌های سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ در تحقیقی بین آبزی پروران استان‌های مذکور دریافتند که عبور این کشور از مشکلاتی از جمله قیمت پایین تیلاپیا در بازار، بیماری‌های مختلف آبزیان، کیفیت آب مزارع پرورشی، آب و هوای مناطق پرورشی، دسترسی به تخم ماهی و کیفیت افزایش هزینه‌های پرورش توانسته به این جایگاه برسد.
هزینه‌های کار، غذا، مواد شیمیایی و زیرساخت‌های پرورش و تولید ماهی تیلاپیا در چین در سالهای اخیر به شدت افزایش‌یافته است، به طوری که نرخ کار در سه سال گذشته به میزان ۵۰ درصد افزایش‌یافته است.
همچنین هزینه‌های بالا و قیمت پایین تیلاپیا، نوسانات یوان نسبت به دلار و افزایش قیمت برق در چین از دیگر مشکلاتی است که طی سالهای اخیر تولید کنندگان با آن مواجه بوده‌اند.
انتهای پیام/