به گزارش یو اس نیوز، محققان گزارش کردند که دو سوم (۳۰بیمار) گروهی از بیماران مبتلا به کووید-۱۹طولانی‌مدت دارای سطح بالایی از آنتی‌بادی‌های اپشتن بار بودند که نشان می‌دهد، اپشتن بار خفته در بدن آنان توسط عفونت ویروس کرونا فعال شده است.
محقق اصلی تحقیق، جفری گلد، رئیس سازمان جهانی و یک گروه غیرانتفاعی زیست‌محیطی گفت: «در حالی که سارس-کوو-۲ (SARS-CoV-۲) به‌طور واضح باعث بیماری حاد کووید-۱۹ می‌شود، پیامدهای التهابی این امر ممکن است منجر به مشارکت عوامل دیگر، به‌ویژه اپشتن بار، در بیماری‌زایی پیچیده و مشکلات مرتبط با بیماری کووید در طولانی‌مدت شود.»
محققان اظهار کردند: بیش از ۹۵ درصد بزرگسالان حامل اپشتن بار (ویروس هرپس) هستند. این ویروس شایع‌ترین علت مونونوکلئوز است، بیماری که مبتلایان خود را به‌طور مداوم خسته می‌کند.
دکتر آمش آدالجا، دانشمند ارشد مرکز امنیت بهداشت جانز هاپکینز در بالتیمور ایالات‌متحده گفت: «این ویروس در بدن شما وجود دارد و هر چیزی که بدن شما را تحت فشار قرار دهد می‌تواند باعث فعالیت آن شود. اگر بارهای ویروسی EBV را در بیماران بستری در ای‌سی‌یو (ICU) بررسی کنید شاهد افزایش آنها خواهید بود. هر فردی که در نوعی وضعیت استرس‌زا قرار گیرد، احتمالا فعال شدن مجدد اپشتن بار یا تکرار آن را تجربه خواهد کرد.»
آدالجا افزود: با توجه به اینکه EBV در بین انسان‌ها گسترده است و می‌تواند ناشی از استرس جسمی یا روانی باشد، مدارک بیشتری برای اثبات این ارتباط لازم است.
برای این مطالعه، گلد و همکاران وی ۱۸۵ بیمار مبتلا به کووید را بررسی کردند و دریافتند که حدود ۳۰ درصد آنان علائم طولانی‌مدت دارند.
محققان با نگاهی دقیق به ۳۰ بیمار مبتلا به کووید طولانی‌مدت دریافتند که ۲۰ نفر از آنان دارای آنتی‌بادی EBV بالا هستند که از فعالیت مجدد اپشتن بار خبر می‌دهد. این بیماران که سطح آنتی بادی EBV بالایی دارند، خستگی، بی‌خوابی، سردرد، بدن درد و گیجی را به‌عنوان شایع‌ترین علائم خود گزارش کردند. علائم دیگر شامل وزوز گوش، کاهش شنوایی و بثورات پوستی بود.
محققان استدلال کردند که عفونت کووید باعث شعله‌ور شدن EBV در برخی از بیماران می‌شود و همین امر باعث تحریک علائم طولانی‌مدت آنان می‌شود.
دیوید هرلی، استاد دانشگاه و میکروبیولوژیست مولکولی دانشگاه جورجیا و یکی از محققان این مطالعه توضیح داد: «ویروس کرونا که منجر به بیماری کووید-۱۹می‌شود با فعال شدن موضعی و سیستمیک قابل‌توجه آبشارهای التهابی همراه می‌شود. فعال‌سازی التهابی موضعی یا سیستمیک برای فعال‌سازی مجدد ویروس‌های هرپس که نهفته شده‌اند، شناخته شده است و به‌ویژه EBV به‌طور جدی از طریق بافت‌های ایمنی و مخاطی توسط محرک‌های التهابی دوباره فعال می‌شود.»
آدلجا گفت: قبل از اینکه این مورد فراتر از یک فرضیه شود مطالعات بیشتر با تعداد بیماران بیشتری لازم است.
وی خاطرنشان کرد: «به‌نظر من این مورد در این مرحله واقعا قطعی نیست و جزئیات بیشتری برای مطالعه وجود دارد.»
آدلجا ادامه داد: این مطالعه شواهد محکمی برای اثبات این که این بیماران با فعال‌سازی مجدد اپشتن بار قدرتمند، علائم طولانی‌مدت کووید را تجربه می‌کنند، ارائه نمی‌دهد.
آدالجا افزود: «آنان واقعا این مورد را ثابت نکردند زیرا در حال بررسی آنتی بادی‌ها هستند و واقعا کار زیادی با بارهای ویروسی ندارند و تعداد دو بار ویروسی که گزارش می‌دهند میزان زیادی نیست.»
هرلی گفت: اگر در نهایت این فرضیه ثابت شود می‌تواند روش‌های جدیدی برای کمک به افراد مبتلا به کووید به پزشکان ارائه دهد.
وی تاکید کرد: «غربالگری برای فعال‌سازی مجدد EBV در اوایل روند بیماری، این فرصت را به پزشک می‌دهد که از تعدادی داروها برای کاهش بار ویروس هرپس در بیماران و به حداقل رساندن میزان و مدت زمان کووید طولانی‌مدت استفاده کند. بیشتر بیماران می‌توانند از غربالگری نسبتا کم هزینه بهره‌مند شوند حتی اگر به این معنی باشد که هیچ مدرکی مبنی بر فعال شدن مجدد EBV دیده نمی‌شود. می‌توان EBV را با آزمایش‌های ساده و نسبتا کم‌هزینه سرم کنترل کرد.»
نتایج تحقیق جدید در نشریه Pathogens منتشر شده است.
انتهای پیام