به گزارش ایسنا، فروشگاههای صنایعدستی خیابان ویلا که زیر سایه سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی تهران هم نفس میکشند، به گفته خودشان مدتی است که دیگر زیر بار مشکلات ناشی از ویروس کرونا کمر خمر کردهاند. از تعطیلی اجباری چند هفته اخیر هم که بگذریم، وضعیت بازار صنایعدستی در خیابان ویلا به گفته فعلانش پیش از این هم تعریف چندانی نداشت و ناخوشایند بود.
خیابان نجاتالهی (ویلا) در سال ۹۸ به عنوان «گذر صنایع دستی» معرفی شد و قرار بود که مدتی به صورت آزمایشی یکطرفه شود که به دنبال اعتراض کسبه و برخی از اهالی منطقه بار دیگر دوطرفه شد. در نهایت میتوان گفت که تابلوی کاشی که روی دیوار این خیابان نصب شد، تنها آورده این اقدام برای صنایعدستی و فروشندگان این خیابان بود؛ حالا همان خیابانی که قرار بود روزی به مرکز صنایعدستی پایتخت تبدیل شود و بر رونق این بازار بیفزاید، این روزها نماد کسادی بازار این حرفه شده است.
کافی است که در یکی از همین روزهای پیک چهارم کرونا سری به این خیابان بزنید تا بلاتکلیفی فعالان این حوزه را از نزدیک ببینید. برخی از مغازهها که کلا تعطیل کردند که به گفته همکارانشان یا به دلیل توجه به قوانین ستاد ملی کرونا کرکرهها را پایین کشیدهاند یا اینکه از مدتی پیش به دلیل کسادی بازار، کلا بارشان را بسته و رفتهاند.
در میان این مغازهها البته، فروشگاههایی هم به چشم میخورند که شمارههایشان را بر کرکره چسبانده و اینچنین عنوان کردهاند که مردم میتوانند در صورت داشتن سفارش یا به منظور خرید از مغازه، تماس بگیرند.
اما در میان فروشگاههای تعطیل، برخی هم کرکرهها را نصفه بالا دادهاند. از دور تعطیل هستند، اما نزدیک که میشوید، کرکرهها بالا میرود و شما میتوانید وارد مغازه شوید؛ بلاتکلیفی به معنای واقعی را در این فروشگاهها میتوان دید. فروشندگانی که هم از تعطیل شدن اجباری یا احیانا جریمه میترسند و هم اینکه نمیخواهند مشتریانشان را از دست بدهند.
در میان فروشگاههای متعدد خیابان ویلا، اما برخی از مغازهها باز هستند. آنهایی که با چراغهای خاموش یا کمنور منتظر مشتری نشستهاند یا آنهایی که بیپروا دل را به دریا زده و کاملا باز هستند. یکی از همین فروشندگان درباره وضعیت این روزهای بازار صنایعدستی میگوید: احتمالا بسیاری از هنرمندانی که صنایع دستی تولید میکنند، به خاک سیاه نشستهاند و ما هم که واسطهای میان این هنرمندان و مردم هستیم، در آینده با این وضعیت به خاک سیاه خواهیم نشست.
او ادامه میدهد: خریداران اصلی فروشگاههای خیابان ویلا توریستهای خارجی بودند که متوقف شده است و در داخل نیز با توجه به مشکلات اقتصادی، دیگر خرید صنایع دستی اولویت اول نیست. آخرین باری که برای فروشگاه خرید کردم، سال ۹۸ بود و بعد از آن دیگر با شیوع ویروس کرونا کلا شرایط تغییر کرد.
به گفته این فروشنده برخی از فروشگاههای خیابان ویلا در یک سال گذشته به دلیل شرایط سخت، تعطیل شدهاند. او میگوید: قرار است ما را هم به خاطر اینکه باز هستیم جریمه کنند. این در حالی است که در طول یک روز در مجموع شاید نهایتا ۱۰ نفر مراجعه کنند که جالب است اغلب هم خریدار نیستند، بلک فروشنده هستند.
این گفتهها در حالی از سوی یکی از فروشندگان خیابان ویلا مطرح شد که بسیاری دیگر از همکاران او در گذر، درباره وضعیتی که دارند صحبت نکردند. برخی از شرایط عصبانی و معتقد بودند که حرف زدن درباره این مشکلات دیگر فایدهای ندارد و برخی هم بهانه میآورند که از سوی صاحب فروشگاه چنین اجازهای ندارد. در عین حال اما جالب است که برخی با وجود نیمه باز بودن مغازههایشان نه تنها از شرایط راضی بودند، بلکه از طرح چنین پرسشهایی هم تعجب میکردند و گاهی هم عصبانی میشدند!
در نهایت اما نباید یادمان بروند که ویترین تمام این فروشگاهها با دسترنج هنرمندان تزئین میشود که هر کدامشان در گوشهای از این کشور مشغول کار هستند و چشم به فروش همین فروشگاهها بسته اند که تاثیر مستقیم روی معیشتشان می گذارد. هنرمندانی که برخلاف برخی از فروشندهها، گلههایشان را راحتتر میگویند و ترسی هم از حرف زدن ندارند.
این گزارش با ویدئویی همراه است که متعاقبا ضمیمه خواهد شد.
انتهای پیام