دکتر “استیوند اسمیت” در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه در تلاش جهانی برای غلبه بر کووید ۱۹، توجه علمی و پزشکی زیادی به توانایی سیستم ایمنی بدن انسان برای تولید آنتی بادی معطوف شده است اظهار کرد: آنتی بادی ها یکی از سلاح های اصلی بدن انسان در برابر ویروس ها هستند که برای شناسایی پروتئین های خاص در سطح ویروس و شروع فرآیندهایی ایجاد می شوند که در نهایت ویروس را خنثی و از بین می برند.
وی ادامه داد: ما می دانیم که در دیگر کروناویروس های انسانی، وقتی بدن آنتی بادی علیه این ویروس ها ایجاد می کند، بدن انسان به سمت ایمنی بیشتر سوق پیدا می کند بنابراین برای تیم هایی که واکسن هایی را علیه SARS-CoV-۲ تولید می کنند این اطمینان حاصل شده که واکسن های آنها می توانند پاسخ های موثری در برابر کووید ۱۹ ایجاد کنند.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن به یافته های غیرمنتظره یک تحقیق فرانسوی درباره سطح آنتی بادی ها اشاره کرد و گفت: در این تحقیق (که هنوز مورد بررسی جدی قرار نگرفته است) آنتی بادی های SARS-CoV-۲ را در خون کارکنان بیمارستانی که آزمایش کووید آنها مثبت اعلام شده و علائم خفیفی از بیماری را داشتند بررسی کرده و تجزیه و تحلیل دو نمونه از هر فرد با فاصله چند ماه، میزان کم رنگ شدن سطح آنتی بادی پس از عفونت و عوامل موثر در این کاهش را بیان کرده است.
اسمیت افزود: این مطالعه نشان داده که آنتی بادی هایی که پروتئین spike یا میخکوب SARS-CoV-۲ را می شناسند (یکی از پروتئین های اصلی در سطح ویروس) در مردان نسبت به زنان با سرعت بیشتری کاهش می یابد که با کاهش این سطح، توانایی بدن در خنثی سازی ویروس نیز کاهش پیدا خواهد کرد اگرچه در این مطالعه اثر سن و شاخص توده بدنی (BMI) مورد بررسی قرار گرفته اما هیچ یک از این متغیرها با کاهش سریع آنتی بادی مرتبط نبودند.
وی گفت: همچنین در این بررسی، پروتئین nucleocapsid ویروس سارس نیز مورد بررسی قرار گرفته است که نشان می دهد این آنتی بادی ها نیز با گذشت زمان از خون ناپدید می شوند اما بر خلاف آنتی بادی های پروتئین spike، تفاوتی در این کاهش بین زنان و مردان وجود نداشته است.
این مدرس ارشد و دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن در پاسخ به این سوال که “آیا این یافته ها به این معنی است که ایمنی در برابر عفونت مجدد در مردان با سرعت بیشتری از بین می رود و زنان برای مدت بیشتری در برابر ویروس محافظت می شوند؟” به ایسنا گفت: لزوما خیر. نگاهی دقیق به داده ها نشان می دهد، در پایان این مطالعه هیچ تفاوتی بین سطح آنتی بادی در مردان و زنان وجود ندارد. درست است سرعت سریعتر کاهش یافتن آنتی بادی در مردان اتفاق افتاده است اما از آنجا که سطح آنتی بادی در مردان پس از شش ماه کمتر از زنان نبوده بنابراین هیچ نشانه ای از محافظت کمتر آنها وجود ندارد.
اسمیت ادامه داد: با این حال، این مطالعه برخی از سوالات جذاب را ایجاد می کند. ما می دانیم که افراد مسن، افرادی با BMI بالاتر و مردان بیشتر در معرض خطر شدید کووید ۱۹ هستند و پاسخ آنتی بادی بالاتر در بیماران با بیماری شدیدتر دیده می شود. در حقیقت، مطالعه فرانسوی گزارش داده که هر کدام از این خصوصیات بالینی یا بیولوژیکی بلافاصله پس از عفونت با سطح آنتی بادی بالاتر مرتبط بوده که نشان می دهد این بیماران احتمالاً از عفونت های شدیدتری رنج می برند اما برخلاف مردان به طور کلی، سطح آنتی بادی در افرادی که BMI بالاتر دارند یا در سنین بالاتر هستند، پس از بیماری عمدتا بالا باقی مانده است.
معمای تفاوت جنسیت در مصونیت
وی در پاسخ به این سوال که “چگونه سطح آنتی بادی در خون حفظ می شود؟” گفت: آنتی بادی توسط سلول های ایمنی به نام سلول های پلاسما تولید می شود که به نوبه خود از سلول های معروف به لنفوسیت های B تولید می شوند. ما می دانیم که برای ماندگاری پاسخ های آنتی بادی، بسیار مهم است که سلول های پلاسما بتوانند برای مدت طولانی زنده بمانند به شکل خاصی که به عنوان سلول های پلاسمای طولانی مدت یا LLPC شناخته می شود.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن ادامه داد: ما هنوز عوامل مهمی را که بر طول عمر LLPC تأثیر می گذارند را به صورت کامل درک نکرده ایم اگرچه احتمالا ویژگی های LLPC ها و همچنین عوامل موثر در محیط یا جایگاه درون بدن آنها دخیل است که این عوامل می تواند به خوبی بین زن و مرد متفاوت باشد.
اسمیت گفت: به عنوان مثال، زنان لنفوسیت های B تولید کننده آنتی بادی بیشتری دارند و به طور کلی آنتی بادی بیشتری تولید می کنند بنابراین ممکن است زنان به عنوان یک نتیجه، پاسخ اندازه گیری شده موثرتری به SARS-CoV-۲ نشان دهند، در حالی که پاسخ مردان نامنظم تر است به گونه ای که در ابتدا ناکارآمد، سپس در حین عفونت حاد، شدید اما پس از عفونت با سرعت بیشتری ناپدید می شوند.
وی با تاکید بر اینکه LLPC های تولید کننده آنتی بادی تنها اجزای پاسخ ایمنی نیستند که برای محافظت طولانی مدت در برابر ویروس ها مهم هستند افزود: نوع متفاوتی از سلول های ایمنی (لنفوسیت های حافظه T) که مدت ها پس از پاکسازی ویروس ادامه می یابند و واکنش ایمنی سریعتر و سریع تری را پس از عفونت مجدد انجام می دهند، نیز می تواند بسیار مهم باشد که داده ها نشان می دهد که این سلول ها که می توانند سلول های آلوده به ویروس را از بین ببرند و همچنین به تولید آنتی بادی کمک می کنند، تا شش ماه پس از ابتلا به SARS-CoV-۲ در مردان و زنان ادامه می یابد.
این دکترای علوم زیست پزشکی دانشگاه برونل لندن خاطر نشان کرد: امید زیادی وجود دارد که به زودی چندین واکسن موثر علیه SARS-CoV-۲ در دسترس قرار گیرد . اگرچه خیلی زود است که بگوییم آیا این واکسن ها منجر به محافظت طولانی مدت می شود یا خیر، اما به راحتی می توان گفت که برای انجام این کار، آنها باید پاسخ های آنتی بادی طولانی مدت را در زنان و مردان ایجاد کنند و از آنچه که ما برای دیدن می بینیم، مسیر این پاسخ ها ممکن است در هر جنس متفاوت باشد.
انتهای پیام
