به گزارش ایسنا، ابوالفضل سعیدی با اشاره به عملکرد مدارس استثنایی در تعطیلی ناشی از کرونا و در پاسخ به پرسشی درباره ریشه نارضایتی‌هایی که در خانواده‌های دارای فرزند معلول وجود دارد گفت: به نظر می‌رسد سیستم را به خوبی سازماندهی نکرده‌ایم و به روز نیستیم و همگام با دنیا پیش نمی رویم.
وی افزود: واقعیت این است که همه گروه‌های استثنایی، خدمات آموزشی دریافت نمی‌کنند به این دلیل که اصلا تعدادی از آنها شناسایی نمی‌شوند و ابزار شناسایی مناسب را در اختیار نداریم که کودکان دارای کمبود توجه و فزون جنبشی از این جمله‌اند. اینها شناسایی نمی‌شوند و بعد به مدرسه عادی می‌روند و برای معلم دردسر آفرین می‌شوند.
سعیدی ادامه داد: در کشورهای دیگر پنج تا ۹ درصد و گاهی تا ۲۰ درصد فرد دارای اختلال کمبود توجه و فزون جنبشی هم از میان کل دانش آموزان شناسایی می‌شوند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده کودکان استثنایی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در پاسخ به اینکه آیا آموزش کودکان استثنایی در ایام تعطیلی ناشی از کرونای مدارس، مطلوب بود یا خیر؟ گفت: در جریان جزئیات آموزش نیستم، زیرا در بدنه اجرایی سازمان حضور ندارم؛ اما خبرهایی که می‌رسد نشان می‌دهد که خیر، آموزش‌ها مطلوب نبوده است. البته آموزش عمومی هم همین‌گونه بوده است و از قبل آمادگی برای برخورد با چنین شرایطی وجود نداشت.
وی ادامه داد: تلاش‌هایی صورت گرفت تا از طریق شبکه شاد یا آموزش‌های تلویزیونی اطلاعاتی را به دانش آموزان منتقل کنند. البته برای همه گروه‌های دانش آموزان استثنایی ممکن نیست که بتوانند پای تلویزیون بنشینند و مطالب را بیاموزند و بسیار کم اتفاق می‌افتد. مثلا کودک کم توان ذهنی که شنوایی اش دچار مشکل است بیشتر علاقه‌مند به بازی کردن است و پای تلویزیون نمی‌نشیند.
سعیدی افزود: یکی از اشکالات ما این است که به خانواده‌ها آموزش نداده‌ایم. اگر جای مدیران سازمان آموزش و پرورش استثنایی بودم از طریق اعتماد نو به نقل از برنامه‌های شبکه آموزش به خانواده‌ها می آموختم که چگونه مهارت‌های لازم را به فرزندان خود منتقل می‌کنند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده کودکان استثنایی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با بیان اینکه اگر آموزش به اولیا را از شبکه آموزش آغاز می کردیم آنها احساس امنیت و توانمندی بیشتری می‌کردند گفت: تا کرونا رخ داد باید انجمن‌های استانی، مدیران و کارشناسان استان دور همدیگر جمع شده و کار را پیش می‌بردند.
وی درباره چگونگی بهبود آموزش به دانش آموزان استثنایی در شرایط کرونایی گفت. در برخی کشورها شورایی وجود دارد که مسئول این امر است. اولیا در این شورا حضور دارند. اما در ایران هیچ وقت چنین سازوکاری برای دریافت نظرات و مشارکت اولیا نداشته ایم. زمانی که در این سازمان حضور داشتم خواسته بودم که شورایی در هر استان تشکیل شود تا بر کار آموزش نظارت داشته باشند.
سعیدی افزود: آموزش فرد به فرد در حوزه استثنایی باید بیش از اینها تقویت شود.
عضو هیئت علمی پژوهشکده کودکان استثنایی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در پاسخ به اینکه دنیا در مواجهه با آموزش و پرورش استثنایی چه تفاوت‌هایی با ما دارد؟ گفت: فاصله و تفاوت با کشورهای پیشرفته جدی است. بعد از انقلاب دستاوردهای خوبی حاصل شده اما آن میزان که باید، پیش نرفتیم که به دو عامل عدم وجود تخصص لازم و نادیده گرفته شدن این کودکان باز می‌گردد.
وی ادامه داد: از آن سو در همه دنیا هزینه آموزش و پرورش ویژه نسبت به آموزش و پرورش عادی تا ۱۰ برابر است.
سعیدی با بیان اینکه یکی از اشکالات موجود این است که کارها و اعتماد نو به نقل از برنامه‌ها را ارزشیابی نمی‌کنیم گفت: همیشه باید در کنار طرح‌هایی که تهیه می‌شوند اعتماد نو به نقل از برنامه ارزشیابی هم تدوین شود. این امر باعث می‌شود متوجه میزان اثرگذاری اجرای طرح نشویم.
وی در اعتماد نو به نقل از برنامه تلویزیونی پرسشگر تاکید کرد که باید در اعتماد نو به نقل از برنامه‌ها و سیاست‌های سازمان به طور جدی تجدیدنظر شود. بسیاری مسائل از سنجش گرفته تا فارغ التحصیلی باید مورد توجه جدی تری قرار بگیرند. یکی از ضعف‌های موجود وجود یک رشته برای آموزش و پرورش استثنایی در دانشگاه فرهنگیان است.
انتهای پیام