علی اکبر ابدالی در گفت و گو با ایسنا عنوان کرد: نمی توان تک بعدی به بحران کرونا نگاه کرد. در وهله اول باید دانست که این بحران چیست. یکی از گزینه های جدی مطرح شده در این زمینه این است که کرونا نوعی حمله بیوتروریستی است، شیوع سریع وگسترده این ویروس در سطح جهان نیز تایید کننده این احتمال است، برطبق این فرض می توان تحلیل های متفاوتی ارائه داد.
وی ادامه داد: متهم اصلی در این زمینه ایالات متحده است که آزمایشگاه های متعددی در این زمینه دارد و قبلا نیز از این سلاح استفاده کرده است، هم چنین آمریکا دو رقیب اصلی دارد، رقیب اصلی آمریکا در زمینه اقتصادی کشور چین و در زمینه ایدیولوژی و تمدنی، جمهوری اسلامی ایران است. هرچند کرونا در کشور های مختلف جهان شیوع پیدا کرده است اما تمرکز رسانه های آمریکایی بیشتر بر ایران و چین قرار داشته است.
این کارشناس اقتصادی گفت: شیوع کرونا صرفا اهداف اقتصادی نداشته است، برای مثال موج پیوسته اعتراضات علیه نظام سرمایه داری در فرانسه و موج مقاومت ضد آمریکایی شکل گرفته پس از شهادت سردار سلیمانی، تحت تاثیر اخبار این بحران کم رنگ شد، به همین خاطر است که باید بحران شیوع کرونا را از دیدگاه کلان بررسی کرد.
وی ادامه داد: شوک درمانی یکی از سیاست های مورد استفاده آمریکا بوده است، بدین صورت که از اتفاقات گسترده و بحران ها استفاده می کند تا بعد از آن شرایط را به نفع خود تغییر دهد، برای مثال در جنگ جهانی دوم نیز، در حالی که جهان درگیر جنگ بود، آمریکا توانست بعد از جنگ معادلات را به سمت برتری خود تغییر دهد، در خصوص شیوع ویروس کرونا نیز باید این نکات را مدنظر قرار داد و و برای شرایط بعد از این ویروس نیز آماده بود.
کرونا با اقتصاد چین چه کرد؟
ابدالی درخصوص تبعات اقتصادی شیوع ویروس کرونا در چین بیان کرد: قبل از شیوع این ویروس، طبق پیش بینی برخی پژوهشکده ها و موسسه ها، چین در چند سال آینده جایگاه آمریکا را تصاحب کرده و به قدرت اول اقتصادی جهان تبدیل می شد، اما با شیوع این ویروس، اقتصاد چین با مشکل روبرو شد و صنعت گردشگری چین از رونق افتاد، اما صرف نظر از اعداد و ارقام، بزرگترین آسیبی که کرونا ویروس به چین وارد کرد، آسیب به اعتبار این کشور است، این تصور که چین آلوده است تاثیری منفی بر معادلات اقتصادی چین گذاشته است.
وی ادامه داد: چین کارگاه قطعه سازی جهان است و ضربه به اقتصاد چین، اقتصاد سایر کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد، چرا که چین مصرف کننده ی بزرگ محصولات سایر کشورها و تولید کننده بزرگ محصولات سایر کشورها نیز می باشد.
این مدرس اقتصاد مقاومتی عنوان کرد: کشور چین در سال ۲۰۰۳ با شیوع ویروس سارس، با اتفاقی مشابه وضعیت کنونی هر چند با گستره محدودتر روبرو شد و به راحتی توانست از آن مشکل عبور کند، اکنون نیز با توجه به توانمندی چین، نیازمندی بسیاری از کشورها به چین و ارتباطات گسترده ی جهانی این کشور، می تواند در بازه ی کوتاه مدتی آسیب های خود را جبران کند.
ابدالی پیرامون تبعات شیوع این ویروس در داخل کشور، گفت: با شیوع ویروس کرونا حجم سفرهای زیارتی به ایران کاهش پیدا کرده است، گردشگری از رونق لازم افتاده و از حجم سرمایه گذاری های داخل کشور نیز کاسته شده است، تقاضا برای بسیاری از محصولات کاهش پیدا کرده است و با توجه به اینکه ایران در جنگ اقتصادی با آمریکا قرار دارد، شرایط ویژه تری ایجاد می شود، اما راهکارهایی وجود دارد که از آسیب های اقتصادی این ویروس در امان بمانیم و حتی این تهدیدها را تبدیل به فرصت کنیم.
راهکارهای کاهش آسیب اقتصادی ناشی از بحران ویروس کرونا
وی ادامه داد: حتی در شرایط عادی اقتصادی کشور نیز ورود به برخی کسب و کارها مشکل است، از جمله فرآیند اخذ مجوز های گوناگون و وام های بانکی با سود بالا و… در چنین شرایطی و با شیوع ویروس، در بازار تقاضا با وقفه ۲-۳ماهه روبرو هستیم و اغلب افراد خریدهای خود را به آینده موکول کرده اند، پس نیاز وجود دارد، اما به تعویق افتاده است، در این وضعیت وقفه ی چند ماهه، دولت باید متوجه واحدهای تولیدی باشد، خوشبختانه اقدامات مثبتی صورت گرفته است برای مثال پرداخت اقساط وام واحد های تولیدی از سوی بانک مرکزی برای مدتی به تعویق افتاده است، از دیگر اقداماتی که باید صورت بگیرد، معافیت مالیاتی تولید کنندگان برای مدت کسادی بازار و تخفیف حق بیمه آنان است.
این کارشناس اقتصادی درخصوص راهکارهای کاهش آسیب های اقتصادی این بحران بیان کرد: هم چنین دولت می تواند از طریق برداشت از صندوق توسعه ملی، یاری رسان واحدهای تولیدی متضرر باشد، هرچند برخی پیشنهاد اخذ وام از صندوق بین المللی پول را مطرح می کنند، اما اخذ وام از صندوقی که یکی از بازوان استعمار است و آمریکا بیشترین سهم را در آن دارد، می تواند آسیب های جدی برای اقتصاد ایران در پی داشته باشد.
ابدالی ادامه داد: در چنین شرایطی که با رکود گردشگری، میزان مراجعه به هتل ها کاهش یافته و تقاضایی برای کالاهای مورد نیاز مسافران وجود ندارد، دولت می تواند از شیوه ایجاد تقاضا برای آینده استفاده کند، برای مثال دولت می تواند پس از پایان شیوع کرونا، برای تشویق افراد به سفر، به ارایه کارت تخفیف هتل ها و خدمات مسافرتی بپردازد، هم چنین با توجه به کاهش تقاضا، دولت می تواند برای اجناس تولید داخل مانند لوازم خانگی ایرانی، کارت تخفیف در نظر بگیرد تا موجب رونق دوباره بازار این اجناس بگردد.
این کارشناس اقتصادی تاکید کرد: باید توجه داشت در چنین شرایطی نمی توان صرفا از دولت متوقع بود و نوع دوستی و مشارکت اجتماعی برای عبور از بحران مورد نیاز است، این خود مردم هستند که از طریق کمک به یکدیگر و در نظر گرفتن شرایط ویژه ی موجود، می توانند از حجم فشار بکاهند.
انتهای پیام