ابراهیم متقی، در گفت‌وگو با ایسنا، در ارتباط با تصمیم سه کشور انگلیس، آلمان و فرانسه جهت استفاده از مکانیسم ماشه در برجام تصریح کرد: سیاست‌های اروپایی‌ها از همان ابتدا در مورد جمهوری اسلامی ایران، پیروی از سیاست‌های آمریکا بوده است. در یک دوران اروپایی‌ها در صدد بودند که آمریکا را متقاعد کنند که در برجام باقی بماند چرا که از یک طرف ارتباط اقتصادی با ایران داشته باشند و از دیگر سو تلاش داشتند که در سایه برجام به نوعی فشارهای جدید منطقه‌ای و بین‌المللی برای ایران ایجاد کنند.
این کارشناس مسائل بین الملل با بیان این‌که بعد از ترور سردار قاسم سلیمانی، فضای مربوط به انعطاف‌پذیری در سیاست‌های هسته‌ای ایران پایان یافت و این مساله به حوزه‌های دیگر نیز تسری داشته است، خاطر نشان کرد: در این شرایط سیاست اروپایی‌ها در مورد ایران مانند آمریکایی ها، اعمال فشار حداکثری است.
متقی ادامه داد: آقای پمپئو وزیر خارجه آمریکا بارها اعلام کرده که راهبرد واشنگتن در مورد تهران راهبرد فشار حداکثری است و طبیعی است بخشی از این فشار حداکثری مربوط به عرصه‌های دیپلماتیک باشد یعنی همکاری دیپلماتیک با سایر کشورهای اروپایی و عرب منطقه جهت این‌که فشار حداکثری علیه ایران را در نهادهای بین‌المللی گسترش دهند.
وی افزود: سیاست اروپا در مورد ایران نیز بخشی از سیاست آمریکا البته با ابزار و ادبیات متفاوت بوده و آنها اکنون همان سیاست را در قالب راهبرد فشار حداکثری در چارچوب سیاست‌های خروج از برجام پیگیری می‌کنند.
این کارشناس مسائل بین الملل با ارائه‌ی توضیحاتی در مورد مکانیزم ماشه، اظهار کرد: پیشبرد مکانیزم ماشه، یعنی خروج از برجام؛ چرا که به موجب مفاد این توافق و قطعنامه ۲۲۳۱ که مقامات دیپلماتیک و اجرایی ایران یک مطلوبیت در آن برای کشور می‌ببینند، موضوع خروج از برجام امکان‌پذیر است، مگر این‌که در شرایط فعلی بازی‌های دیپلماتیک متعادل‌کننده جدیدی در دستور کار قرار بگیرد.
انتهای پیام