سیده فاطمه ذوالقدر در گفتوگو با ایسنا با اشاره به فوت دو کولبر نوجوان مریوانی گفت: کولبری، در طی سالهای گذشته به عنوان یک آسیب مطرح شده است و قانونمند کردن کولبری صرفا به یک روش معیشتی سخت و پرخطرِ حداقلی در نبود ابزارهای حمایتی، اشتغال و درآمد مالی رنگ و بوی قانونی میدهد.
وی افزود: بدن یخ زده فرهاد و آزاد خسروی و برادران و پدرانی که در حسرت فراهم کردن حداقل معیشت و غم نان و کسب روزی حلال به کوه زدند و میزنند و بازنگشتند، آلام و غم و شرمندگی را بر دل و جان مینشاند، که چه بسا دادن یک کارت پیلهوری صرفا رفع تکلیفی برای راضی کردن وجدان به شمار میآید.
نماینده مردم تهران در مجلس ادامه داد: ضمن تسلیت به خانوادههای مصیب دیده برادران خسروی، مردم مریوان و هموطنان غیرتمندِ کرد، مرزبانان دلیر و دلاور مرزهای غرب و شمال غربی ایران زمین و ابراز همدردی با آنها، از نهادهای حمایتی میخواهم که ببینند که چگونه کسب روزی حلال و غم نان، به قیمت جانِ فرزندانمان تمام میشود و با توجه به مشکلات بسیار این مرزنشینان که همواره و در طول تاریخ ایران زمین مدافع سرزمینمان بودند، اقداماتی پایدار در قالب اعتماد نو به نقل از برنامهریزیها و سیاستگذاری مدبرانه اجرایی کنند.
ذوالقدر اضافه کرد: با تصویب و اجرایی شدن هرچه سریعتر قانون حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان انتظار داریم با رفع خلاءهای قانونی و حمایتهای مالی به ویژه توجه به تسهیلات اشتغال روستایی و عشایری جهت کولهبران مرزنشین به قصد کمک به اشتغال و معیشت آنها، در هیچ کجایی میهن اسلامی شاهد چنین حوادث دلخراش و کار کردن کودکان و نوجوانان نباشیم.
انتهای پیام