تحریمها علیه ایران موجب شده تهران از روی جنگندههای خارجی نمونههای مورد نظر خود را بسازد.
به گزارش اعتماد نو به نقل از ایلنا به نقل از پایگاه اینترنتی مجله نشنال اینترست، تحریمها علیه ایران مانع دستیابی این کشور به فناوریهای جدید نمیشود و تهران باید از روی جنگندههای خارجی نمونههای مورد نظر خود را بسازد.
نیروی هوایی ایران یکی از بزرگترین نیروها در جهان است. توان نظامی این نیرو شامل ۳۵۰ جنگنده میشود. این در حالی است که اکثر جنگندههای این کشور قدیمی و از رده خارج هستند. آنهایی هم که جدید هستند، تنها نسخه بازسازیشده مدلهای پیشین هستند. آنچه در ادامه میآید فهرست جنگندههایی است که بنا بر برخی گزارشها تهران قصد خریدشان را داشت اما نتوانست به آنها دست یابد.
میگ-۳۱:
در سال ۱۹۹۰، تهران ۲۴ جنگنده میگ-۳۱ را به مسکو سفارش داد. اما شوروی پیش از آنکه بتواند به سفارش ایران جامه عمل بپوشاند، فروپاشید. تهران بار دیگر کوشید از روسیه خرید کند و سفارش خرید جنگندههای میگ-۲۹، بمبافکنهای توپولوف-۲۲، جنگنده میگ-۲۷ و ۲۴ فروند میگ-۳۱ را به روسیه داد. این بار نیز فشارهای آمریکا مانع از آن شد که این اقدام به نتیجهای برسد.
سوخو-۲۷/سوخو-۳۰:
پیشتر شایعه شده بود که ایران تلاش کرده جنگندههای سوخو-۲۷ و مدل مدرنتر سوخو-۳۰ را از روسیه خریداری کند. این در حالی است که آژانس صادرات سلاح روسیه در نهایت این شایعات را تکذیب کرد.
در سال ۲۰۱۶ اما ایران کوشید بار دیگر به جنگندههای سوخو-۳۰ دست یابد، اما این بار تحریمهای سازمان ملل و مفاد برجام مانع از عقد این قرارداد شد.
چنگدو جی-۱۰:
ایران در دهه ۱۹۹۰ موفق شد چندین جنگنده جی-۷ از چین بخرد که رونوشت چین از جنگندههای میگ-۲۱ است. در سالهای گذشته چین کوشید جنگندههای جی-۷ را با جی-۱۰ جایگزین کند.
در سال ۲۰۱۵، شایعاتی درباره اینکه تهران تلاش دارد شماری از این جنگندهها را خریداری کند، دهان به دهان چرخید. اما نهایتا این شایعه هیچگاه در واقعیت اتفاق نیفتاد.
ناگفته نماند که پکن یکی از فروشندگان اصلی سلاح به کشورهای عرب حوزه خلیج فارس است و احتمالا حاضر نخواهد بود با فروش چندین سلاح به ایران خطر از دست دادن خریداران عمده خود را به جان بخرد.