یک نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: مظلومیت امام حسین (ع) بسیار زیاد بود اما انتقام ایشان بعدها طی قیامهایی گرفته میشود؛ به طوریکه بعد از این قیامها دیگر هیچ فردی از قاتلان امام حسین(ع)، یاران و خانواده ایشان زنده نمیمانند.
به گزارش پایگاه خبری اعتماد نو به نقل از ایلنا، علیرضا محجوب (دبیرکل خانه کارگر) در مراسم تاسوعای حسینی که در محل خانه کارگر برگزار شد، اظهار داشت: از همه شما که در این ده شب برای مراسم عزای امام حسین (ع) زحمت کشیدید، تشکر و قدردانی میکنم.
او با اشاره به قیام امام حسین (ع) تصریح کرد: بعد از اینکه امام حسین(ع) صبح یکی از روزهای شعبان سال ۶۱ هجری به مکه رفت و تا به روایت مشهور شیعه ۸ ذی حجه در همانجا بود، تصمیم گرفتند حج خود را نیمه کاره طی کند.
وی افزود: خبر شهادت مسلمبنعقیل وقتی به ایشان رسید که نزدیک به کوفه بودند. مقیسبن مصحر و عبداللهبن قطیر را به عنوان سفیر فرستادند که قیس در راه شهید شد و به ماموریت خود نیز نائل نشد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: توصیه میکنیم که در روضهخوانیها مقاتل معروف را برای مردم بخوانند. مردم نیز سالها با همین روایات تعذیت میکردند. اهمیت مقاتل از این مسئله نشأت میگیرد.
او ادامه داد: در سال ۱۷۸ هجری اولین مقتل امام حسین (ع) نوشته شده است که در دسترس ماست. اصل مقتل ابومخنف در دسترس نیست و کتب دیگری که ارجاعاتی به این کتاب دادند، در دست داریم. نزدیک به ۱۲۰ سال منبعی درباره حادثه کربلا وجود ندارد.
دبیر کل خانه کارگر خاطر نشان کرد: عدد سپاه حربن ریاحی که امام حسین(ع) در راه با او مواجه میشوند، تا حدود ۴ هزار نفر یاد شده است. اولین رویارویی سپاه دشمن با سپاهیان دیگر رخ میدهد که اولین حرف امام در زمان نماز این بوده که شما به ما اقتدا میکنید یا ما به شما اقتدا کنیم. همانجا حر به امام حسین (ع) پیشنهاد میکند که نه مدینه برگردید و نه به کوفه. اینجا دیگر برای امام و یارانش تردیدی در شهادت نبود.
او ادامه داد: شخصیتهای بزرگ زیادی با امام حسین(ع) بودند. زهیر یکی از این شخصیتهای بزرگ بود. او از طرفداران عثمان بوده است و نهایتاً با امام حسین (ع) همراه میشود. او از مردان شجاع کوفه بوده و قبل از مصادف شدن امام حسین (ع) با سپاه حر با ایشان ملاقات کرده است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی بیان کرد: مظلومیت امام حسین (ع) بسیار زیاد بود اما انتقام ایشان بعدها با قیامهایی گرفته میشود. به طوریکه بعد از این قیامها دیگر هیچ فردی از قاتلان امام حسین(ع) و یاران و خانوادهاش زنده نمیمانند.