علی جاور در نوزدهمین جشنواره آیینی و سنتی نمایش «بنگاه تئاترال» را که نوشته علی نصیریان در تالار هنر روی صحنه میبرد.
این هنرمند در گفتوگویی با ایسنا، درباره اثرش گفت: این نمایش درباره پهلوان پنبهای است که در یک شهر جادو شده زندگی میکند و شخصی به نام «وروره جادو» ذات عشق جوانان این شهر را جادو کرده است. پهلوان با تلنگری از این غفلت بیدار میشود و تصمیم میگیرد شهر خود را از طلسم و جادو کند.
او افزود: این نمایش نوشته علی نصیریان است که ما اندکی تغییر مطابق زمان در آن ایجاد کردیم. برای اجرای این کار از آقای نصریان اجازه گرفتیم و ایشان با روی خوش از ما استقبال و ما را به خانه خود دعوت کردند تا درباره کار با هم گپ بزنیم. ایشان ما را در این مسیر هدایت کردند. کاش ما مثل آقای نصیریان ۲۰ تا داشتیم تا بتوانیم نمایش ایرانی در دنیا جا بیندازیم.
این هنرمند که از شهر یزد در این دوره از جشنواره آیینی و سنتی شرکت کرده است، بیان کرد: در شهر یزد گروه نمایشی ما یکی از گروههای فعال در زمینه اجرای نمایشهای ایرانی است. نمایش ایرانی یکی از گونههای اجرایی در شهر یزد که مخاطبان خاص خود را به همراه دارد. ما نیز دایهدار اجرای این گونه نمایشی هستیم تا این سنت را بتوانیم حفظ کنیم و مردم را با گونههای نمایش ایرانی آشنا کنیم.
این هنرمند اضافه کرد: چه زمانی باید هوای این گروههای شهرستانی را که به نمایش ایرانی بها میدهند، داشت؟ کار کردن در حوزه نمایشهای ایرانی واقعا سخت است و اگر از گروههای فعال در این حوزه حمایت شود حداقل از لحاظ دلی و فکری این کار را پس نمیزنند.
جاور با بیان اینکه “نمایش ایرانی یک فضای انتقادی دارد و باید این انتقاد را ملایمتر کرد تا مجوز کار صادر شود” افزود: تعداد بازیگران این گونه نمایشی ۱۰ نفر به بالاست و شما باید برای اجرا در شهری دیگر و حضور در یک جشنواره این گروه را با خودتان همراه کنید. در شهر ما که از لحاظ ادارهای هیچ حمایت سازمانی برای رفتوآمدهای ما وجود ندارد. تمام این اتفاقات موجب دلسردی هنرمندان این حوزه میشود و بعد از چند سال به خود میگویند که چرا باید نمایش ایرانی کار کنند؟
کارگردان «بنگاه تئاترال» با تاکید بر اینکه باید از گروههای فعال در نمایشهای ایرانی و سنتی به ویژه گروههای شهرستانی حمایت بیشتری شود، تصریح کرد: ای کاش ورکشاپهایی هم در حوزه نمایشهای آیینی و سنتی برگزار شود و از تولید آثاری در این حوزه حمایت بیشتری شود، چراکه در حال حاضر فضای نمایشهای ایرانی در شهرستانها در حال از بین رفتن است و این سوال مطرح میشود که چرا این اتفاق میافتد؟ باید گفت مگر ما چقدر برای آموزش نمایش ایرانی ورک شاپ برگزار میکنیم؟ چقدر متنهای جدید در این زمینه نوشته میشود؟ چون متن جدیدی برای اجرا نداریم.
جاور در پایان گفت: امروز شیوههای نمایش غربی وارد تئاتر ما شده است و هیچ تفحصی درباره نمایش ایرانی نداریم، در صورتیکه با با اعتماد نو به نقل از برنامهریزی و ایجاد فضای آموزشی خوب و دادن انگیزه به شهرستانیها برای اجرای آثارشان، شاهد اتفاقات خیلی خوبی خواهیم بود.
انتهای پیام