آیت الله رسول منتجب نیا در پیامی به استعفاهای بدنه کابینه دولت واکنش نشان داد.
به گزارش اعتماد نو ، متن پیام بدین شرح است:
ریشه یابی استعفاهای وزرا
کناره گیری و استعفای هر مسئول از حوزه مسئولیت خود مانند سایر پدیده های طبیعی و اجتماعی معلول علت و یا عللی است که گاهی از ضعف و ناتوانی خود مسئول نشات می گیرد و گاهی در اثر فشارها ؛ کارشکنی‌ها و مخالفتها از بیرون آن حوزه و فرمانی به حکم قانون و یا با رای مقام قضایی و یا درخواست مقام مافوق صورت می پذیرد .
استعفای وزراء و سایر اعضای دولت و نهاد ریاست‌جمهوری در دولتهای مختلف ؛ متفاوت می باشد مثلاً در دولت های نهم و دهم نوعٱ بدلیل ناهماهنگی با رئیس جمهور و اطرافیان او و یا به دستور شخص رئیس جمهور بود اما استعفای سه وزیر ( بهداشت و درمان و آموزش پزشکی؛ راه و مسکن و شهرسازی و امور خارجه ) در دولت دوازدهم , هم قابل تامل و بررسی دقیق است و هم از نظر ماهیت و انگیزش با دیگری متفاوت است . آنچه از نامه و اظهارات دو وزیر مسکن و شهرسازی و بهداشت و درمان , استنباط می‌شود اینکه هر دو نسبت به عدم همکاری دولت و ستاد ریاست جمهوری و عدم تخصیص منابع مورد نیاز بشدت گلایه داشتند که البته وزیر راه آن را با لحنی تند و انتقادآمیز درآمیخت.
در مورد دکتر ظریف از آنجا که حوزه مسئولیت وی کمتر بعد مالی و اعتباری داشته و شنیده نشده که ایشان از کمی بودجه و امکانات شکایتی کند , ریشه و انگیزه استعفای او را باید در چند عامل و احتمال سراغ گرفت :
۱- ضعف و ناتوانی شخص وزیر در انجام و ادامه ماموریت و امور حساس محوله
۲- ناهماهنگی رئیس جمهور؛ معاونان ؛ دفتر و نهاد ریاست‌جمهوری و سایر وزراء با وزیر امور خارجه
۳-فشارهای خارجی و بین المللی ؛ تحریم ها؛ نقض عهد و بداخلاقی های سیاسی دولتهای آمریکا و اروپایی
۴- فشارهای سیاسی و روانی داخلی دلواپسان ؛ مخالفان و افراطیون
۵- وجود نهادهای موازی در کشور و عدم تمرکز دیپلماسی خارجی در وزارت امور خارجه
۶- دخالت های نابجا و غیر قانونی و خنثی سازی فعالیت های علمی و کارشناسی دیپلمات‌ها توسط افراد و نهاد های غیر مسئول .
با بررسی عملکرد دکتر ظریف و با توجه به روحیه , ظرفیت, تخصص و سوابق او چنین نتیجه گیری می شود که :
احتمال اول کاملا منتفی است چرا که وی دیپلماتی کارآزموده و پرانرژی و تلاشگر است .
احتمال سوم هم نمی تواند دلیلی بر استعفا باشد زیرا لازمه هر کار بزرگی داشتن آمادگی کامل برای مواجهه با انواع مخالفتها و کارشکنی‌های دشمنان است .
احتمال دوم در مورد شخص رئیس‌جمهور تقریبا منتفی است ؛ تنها پرسشی در مورد عدم حضور دکتر ظریف در دیدار های بشار اسد بدون پاسخ مانده است , و اما نسبت به معاونان و ستاد ریاست جمهوری ؛ شنیده ها حکایت از وجود ناهماهنگی بلکه مانع تراشی دارد..
اما احتمالات چهارم , پنجم و ششم ؛ با عنایت به ساختارهای قانونی نظام از یکسو و وجود نهادهای هر وزارتخانه و اظهار نظر های رسمی و غیر رسمی؛ دخالت های نابجا و غیرقانونی برخی مسئولان غیر دیپلمات در همه امور کشور ؛ از جمله امر بسیار حساس و اثرگذار روابط بین‌الملل ؛ از سوی دیگر فضاسازی سیاسی و روانی در رسانه‌های مکتوب و مجازی و حتی مخالف خوانی ها در صدا و سیما می تواند کار را بر دستگاه دیپلماسی رسمی و قانونی کشور ؛ دشوار کرده و تمامی بافته های دیپلمات‌های دانشمند و دلسوز را با یک مصاحبه ؛ سخنرانی و یا یک اقدام عملی ؛ پنبه سازد و تاوان و خسارات آن را مردم و نظام می بایست پرداخت نمایند .
به عقیده اینجانب تا از سوی مسئولان عالیرتبه نظام ؛ این ناهماهنگی ها برطرف نشده و امر خطیر روابط با دولتها و ملت های جهان بر اساس عقل, منطق , قانون و مصلحت کاملاً مدیریت نشود و کارها به کاردانها و عقلای ملت سپرده نشود ؛ در به همین پاشنه.خواهد ماند و روز به روز شاهد حوادث تلخ و پیش بینی نشده خواهیم بود .
والسلام
رسول منتجب‌نیا
اسفندماه نود و هفت
