به گزارش اعتماد نو، آیت الله رسول منتجب نیا، قائم مقام حزب اعتماد ملی بعد از ظهر روز گذشته (سه شنبه) به دعوت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خرم آباد در این دانشگاه پیرامون مبحث حقوق شهروندی به سخنرانی پرداخت.
منتجب نیا ابتدا با اشاره به اینکه هر فردی از افراد جامعه دارای دو حقوق فردی و اجتماعی در جامعه است، گفت: خوردن و خوابیدن و ازدواج کردن و… حقوق فردی است که به عنوان حریم شخصی هم از آن تعبیر می شود. اما در حقوق اجتماعی به دلیل اینکه تعداد زیادی از افراد با سلایق و گرایشات مختلف دینی، مذهبی، سیاسی و عقیدتی در کنار هم قرار می گیرند و برخی رفتارها بر روی دیگر افراد جامعه نیز می تواند اثرگذار باشد، مردم جامعه ملزم به رعایت حقوق یکدیگر می شوند که به همان حقوق شهروندی نیز تعبیر می شود. لازم است که این حقوق از سوی تک تک افراد جامعه مورد احترام قرار گیرد. باید پذیرفت که اساس آفرینش جهان نیز بر مبنای تفاوت است، نژادهای مختلف، رنگ های مختلف، گونه های مختلف حیوانات و گیاهان همه نشان دهنده این موضوع هستند. پس یک جامعه هم باید بر اساس تفاوت باشد. اما باید دید آیا تفاوت در مسائلی مانند تقوا باید بر روی حقوق اجتماعی افراد اثرگذار باشد؟ یعنی مثلاً اگر یک نفر تقوای بیشتری داشت باید از حقوق اجتماعی بیشتری برخوردار شود؟ آیا حقوق اجتماعی یک فرد متقی با یک فرد ماتریالیست باید برابر باشد؟ باید توجه داشت که حقوق اجتماعی و مسائل شهروندی هیچ ارتباطی با ارزش های معنوی افراد ندارد. ما در قرآن کریم نیز داریم که «گرامی ترین شما در نزد خداوند با تقوا ترین شماست». طبیعتاً این تمایز در نظر خداوند است نه در نظر اجتماع. از نظر حقوق اجتماعی و شهروندی تفاوتی میان یک کارگر ساده با یک استاد دانشگاه یا یک کشاورز با یک مرجع تقلید نیست. مبنای حقوق شهروندی، عضویت در جامعه است نه علم و دانش یا تقوا و عقاید. فراموش نکنیم همه در برابر قانون یکسان هستند و هیچ کسی نباید خودش را فراقانونی بداند.
این فعال سیاسی افزود: ما نه نظر مارکسیسم را در مسائل اقتصادی قبول داریم که فارغ از تلاش های افراد، کارگر و استاد دانشگاه را در یک رده می داند و نه این را قبول داریم که اگر کسی حزب الهی تر بود ، از نظر حقوق شهروندی مزیّت بیشتری داشته باشد. جامعه به گونه ای نیست که ما بخواهیم بر اساس میزان تقوا یا دین افراد حقوق اجتماعی شان را تقسیم کنیم. حتی اگر بنا باشد این لباس روحانیت برای من از نظر حقوق اجتماعی مزیت بیشتری به همراه بیاورد از مصادیق ظلم است. کسی که نمی تواند بگوید من از پیامبر متقی تر یا حزب الهی تر هستم. پیامبر گرامی اسلام (ص) هم وقتی پای حقوق اجتماعی به میان می آید خودش را با بقیه مردم در یک سطح قرار می دهد و می گوید من نیز بنده خدا هستم و فرقی با شما ندارم. پیامبر حتی حاضر نبودند که بالای مجلس بنشینند و بارها روایت شده است که افراد تازه وارد پیامبر را نمی شناختند و از جمع می پرسیدند کدامتان رسول خداست؟ حتی در روایتی دیگر داریم که پیامبر اکرم (ص) در روزهای پایانی عمر شریفشان به مردم گفتند که اگر من از کسی حقی را ضایع کرده ام، بیاید تا من حقش را بدهم. این نحوه برخورد پیامبر اسلام با بحث حقوق اجتماعی بود. امیرالمؤمنین علی (ع) نیز زمانی که زره ایشان توسط یک کافر ذمی ربوده می شود مانند سایر مردم به دادگاه شکایت می کنند و با اینکه در رأس حکومت بودند برای خودشان مزیّتی در اینباره قائل نمی شدند. وقتی هم که قاضی از امام علی (ع) می پرسد که آیا بینه ای در متهم کردن این شخص داری و حضرت می فرماید نه، قاضی حکم برائت به متهم می دهد و همین امر باعث می شود که متهم وقتی حضرت را بیرون دادگاه می بیند از او عذرخواهی کند و اسلام بیاورد. باز همین امیرالمؤمنین (ع) زمانی که به او خبر می رسد که خلخال از پای یک زن غیر مسلمان درآورده اند به حدی متأثر می شود که می فرماید: اگر کسی از این غصه بمیرد، نباید او را ملامت کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در نهج البلاغه امام علی (ع) در نامه ای به یکی از کارگزارانش می فرماید که اگر فرزندانم حسن و حسین (ع) کار تو را کرده بودند، آنها را به اشد مجازات محکوم می کردم. حضرت حتی به حاکم مصر تأکید می کند که عدالت را حتی در نگاه کردن به مردم رعایت کن. پس از نظر شرع و عقل همه در حقوق شهروندی و اجتماعی یکسان هستند و کسی بر دیگری امتیاز ندارد. جامعه ترکیبی از فرصت ها و ظرفیت های مختلف است که مسئولین باید آنها را شناسایی کنند و از آنها بهره ببرند. تکثر نژاد ها، قبایل، ادیان، مذاهب، جناح ها و گروه های سیاسی تهدید نیست بلکه یک فرصت ارزشمند است که استفاده از آن هنر خاص خودش را می خواهد. یک شیعه ای که عارف مسلک، درویش یا صوفی است هم جزو شهروندان جامعه است و نمی توانیم او را نادیده بگیریم. از نظر حقوق شهروندی فرقی میان یک حزب الهی کاملاً مقلد با یک درویش نیست.
منتجب نیا با تأکید بر اینکه آثار ملی و تاریخی کشور ما ذخایری ارزشمند و فرصتی بزرگ هستند، گفت: عده ای فکر می کنند اگر حزب الهی شدند مانند داعشی ها باید به هر آثار باستانی که رسیدند آن را خراب کنند تا دینشان را به انقلاب ادا کنند. منشور کوروش که جزو افتخارات ما است، به دلیل کم توجهی های خودمان به دست اروپایی ها افتاده و
اده و حالا باید رایزنی های بسیاری می کردیم که چند روز آن را بیاورند تا خودمان ببینیم. عده ای حتی به خطا فکر می کنند که اسلام با آداب و رسوم قومیت ها مقابله کرده است، در حالی که می بینیم اسلام حتی عید نوروز را که جنبه مذهبی ندارد به رسمیت می شناسد و حتی عباداتی را برای آن روز در نظر گرفته است. پیامبر (ص) صرفاً سنت های جاهلی را برداشت و به سنت های تاریخی و عقلایی احترام گذاشت. ما باید به اقلیت های دینی و مذهبی توجه کنیم اما متاسفانه دست هایی هست که می خواهد اختلاف ایجاد کند. همه باید به دنبال وحدت ملی باشیم تا اقتدار داشته باشیم. مسلمان و غیر مسلمان، شیعه و سنی، حزب الهی و درویش، اصلاح طلب و اصولگرا باید دست در دست هم بدهیم تا وحدت ایجاد شود. و اگرنه با اینکه یک روز ما با سنی ها یا دراویش بجنگیم و یک روز هم آنها با ما بجنگند، وحدت ایجاد نمی شود.
وی پس از سخنرانی خود به سوالات برخی دانشجویان حاضر پاسخ داد.
منبع: اعتماد ملی
