مدتی قبل تعدادی از زنان ترکیه کمپین آنلاینی با نام «پاهاتو جمع کن» تشکیل داده و در فضای مجازی به نحوه نشستن مردان در وسایل نقلیه عمومی اعتراض کردند. این کمپین به سرعت جهانی شد و بنظر می رسد در کشور ما ایران هم ضرورت طرح موضوع مد نظر این کمپین وجود دارد.
تقریبا برای اکثر زنان و دختران ایرانی نیز پیش آمده که در تاکسی، اتوبوس یا مترو کنار مردی نشسته اند که فاصله عرفی را رعایت نمی کند و بصورت باز و راحت نشسته و در طول مسیر وضعیت آزاردهنده ای را برای آن زن ایجاد میکند. این ماجرای هر روزه ساده ترین مصداق ضعف فرهنگ شهروندی است.
می دانیم که بخشی از مردانی که مسأله حریم شخصی زن مسافر کنارشان را نقض می کنند، افرادی عادی و سالم نیستند و این طرز نشستن شان مغرضانه و بیمارگونه است.اما تعداد قابل توجهی هم، مردان سالم و متشخصی هستند که اغلب متوجه نحوه نشستن خود و راحت نبودن فرد کناری نیستند. این افراد حتا شاید هیچوقت به این موضوع فکر نکرده باشند، و از وضعی که به سبب نشستن شان در وسایل نقلیه عمومی برای دیگران ایجاد میکنند خبردار نباشند. چرا که واکنش زنان به این طرز نشستن مردان، اغلب سکوت و جمع نشستن خودشان و خودخوری است، و در موارد محدودی پیش می آید که به مسافر مرد کناری تذکر بدهند یا برخورد جدی تری در حد بحث و دعوا نشان دهند.
پیشنهاد مستقیم این نوشتار «صحبت و گفتگوی زنان با مردان» نزدیک شان مانند اعضای خانواده و دوستان و آشنایان است. اگر هر زنی راجع به احساس دردناکی که از نحوه نشستن یک مرد بی ملاحظه در وسایل نقلیه عمومی دارد با برادر و پدر و همسر و پسر خود صحبت کند و اگر این گفتگو فراگیر شود، بسیاری از این رفتارها در فضای عمومی کاهش می یابد. زنان باید از تنش ها و فشارهای روحی ناشی از این نوع رفتار مردان برای اعضا خانواده خود حرف بزنند تا حل مسأله کلید بخورد. مردی که قبلا توسط همسرش، خواهرش یا مادرش نسبت به احساسات بد زنان حین سفر در کنار مردانی که با پاهای باز در وسایل نقلیه می نشینند، آگاه شده باشد، ملاحظه و توجه بیشتری نسبت به رفتار خودش در این مورد خواهد داشت.
نگارنده: آرزو فاطمی
عکس: زهرا رضایی
