سیدمصطفی تاج‌زاده در گفت‌وگویی به تحلیل نامزدی رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری پرداخته که به گزارش اعتماد نو ،اهم آن را در ذیل می‌خوانید:
آمدن آقای رئیسی به صحنه انتخابات ریاست‌جمهوری را باید به فال نیک گرفت و از آن استقبال کرد؛ چراکه این موضوع به سود کشور است. هم انتخابات را گرم و پرشور می‌کند و موجب افزایش مشارکت می‌شود و هم به سود جریان اصلاحات و اعتدال است؛ زیرا بسیاری از شهروندانی را که تردید داشتند در انتخابات شرکت کنند یا خیر یا تردید داشتند که آیا باید به آقای روحانی رأی بدهند یا خیر، ترغیب می‌کند که مشارکت فعالی در انتخابات داشته باشند و به آقای روحانی رأی بدهند. من آقای رئیسی را رقیب مقتدری برای آقای روحانی ارزیابی نمی‌کنم؛ زیرا مهم‌ترین مشکلی که کشور ما با آن دست به گریبان است، اقتصادی است. اگر مردم قرار باشد به روحانی رأی ندهند، باید به کسی رأی دهند که آن فرد را بهتر از رئیس دولت یازدهم بدانند؛ درحالی‌که آقای رئیسی تجربه‌ای در زمینه مدیریت مسائل اقتصادی ندارد که بتواند آن را عرضه کند؛ بنابراین نمی‌تواند به لحاظ رفع معضلات اقتصادی امیدی بیافریند.
مشکل دیگر این است که در شرایط کنونی بین‌المللی نیز ما نظریه‌ای از سوی آقای رئیسی نمی‌بینیم و همین موضوع باعث می‌شود در مقابل حسن روحانی که در این دو مورد کارنامه روشنی داشته و صاحب تجربه است، یک گام عقب‌تر باشد.
نظرسنجی‌ها تاکنون آقای رئیسی را در ردیف‌های اول و دوم قرار نداده است؛ بلکه با آرای اندک در ردیف‌های بعدی قرار داده است. از سوی دیگر من نقطه برجسته‌ای که بتواند او را به سرعت در نظر افکار عمومی ارتقا بدهد، نمی‌بینم.
حضور آقای رئیسی نتوانسته است تاکنون اجماعی میان اصولگرایان ایجاد کند؛ به‌طوری‌که مجموعه آقای جلیلی حساب خود را جدا کرده‌اند و تصمیم دارند به صورت مستقل شرکت کنند. اعتراضاتی در بین نامزدهای دیگر از‌جمله طرفداران آقای قالیباف و دیگران به طور جدی در رسانه‌های معطوف به این طیف و فضاهای مجازی آنها دیده می‌شود. مضاف بر اینکه وضعیت خود آقای رئیسی هم به‌درستی مشخص نیست که آیا می‌خواهد به‌عنوان نماینده جناح راست در این کارزار شرکت کند یا به صورت مستقل وارد شود.
پیامد دوم حضور آقای رئیسی ایجاد یکپارچگی بیشتر در اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان و ایجاد انگیزه دو‌چندان در نیروهای آنهاست که با قدرت و قوت بیشتری از آقای روحانی حمایت کنند؛ هرچند آنها به ضعف‌های موجود واقف هستند؛ اما این را نیز می‌دانند که دولت جایگزین دولتی نیست که رافع این نقاط ضعف باشد و نقاط مثبتش بیشتر باشد؛ بر‌عکس جایگزین دولت روحانی علاوه بر نقاط ضعف موجود ضعف‌های دیگری هم خواهد داشت.
من تصورم این است که همان اتفاقی که سال ٨٠ رخ داد، در انتخابات ٩٦ هم رخ خواهد داد؛ یعنی حضور آقای رئیسی فضایی شبیه ٧٦ در جامعه ما ایجاد کرد و حضور تعداد زیادی از نامزدهای اصولگرا فضا را شبیه سال ٨٠ می‌کند. البته در هر دو انتخابات آقای خاتمی در همان مرحله اول با فاصله درخور‌توجهی و رأیی ٢٠میلیونی پیروز شد. حضور چند کاندیدا ممکن است کار را برای آقای روحانی سخت کند؛ اما یک حُسن بزرگ دارد و آن این است که نتیجه آرا بین آقای روحانی و نفر بعدی خود فاصله‌ای ١٠میلیونی و حتی بیشتر خواهد یافت. این موضوع دست آقای روحانی را باز خواهد کرد تا اعتماد نو به نقل از برنامه‌های خود را با قدرت بیشتر و پشتوانه مستحکم‌تری دنبال کند.
منبع:شرق
